Steeds verder

Zo gaat het steeds verder langs de Italiaanse wegen en paden. Veel wegen hier zijn aangelegd maar in geen jaren onderhouden. Erg veel achterstand. Scheuren, gaten, verzakkingen, overhangende bomen en struiken. Anders dan in Nederland. De rijstijl is ook anders. Streep of geen streep maakt weinig verschil. Inhalen. Parkeren op zebrapad.? Prima.
Zo gaat alles over in de dagelijkse routine: opstaan, inpakken, vertrek, koffie met croissant in een bar, lopen, rust, koffie, eten enz. tot de plaats van bestemming. Onderdak zoeken, rusten,douchen, stad bekijken, eten, slapen enz. Onderweg geweldige uitzichten, oude soms middeleeuwse dorpjes, Toscaanse wijnhuizen en dat soort zaken. Hier en daar spreek ik een andere lopers maar er zijn er niet veel. Ik loop veel met een Duitse vrouw die ik vorig jaar ook al zag.
Zo loop ik naar Aulla, Sarsana, Massa, Camaiore, Lucca, Altopiasco, San Minneato Basso, Gambissi Terme, San Gimignano, Monteriggioni en nu ben ik in Sienna. Lucca, Monteriggioni en Sienna zijn bijzondere plaatsen dus erg toeristisch. Hele oude steden.
De ene dag slapen voor € 15,-. De andere keer het driedubbele. Afhankelijk van wat ik kan vinden. Een enkele keer geluidsoverlast van anderen, soms gesnurk maar meestal gaat het goed. He is in de vroege ochtend prachtig om te lopen, wanneer de zon net opkomt over de Toscaanse heuvels. Alles nog in de nevels. Heerlijk genieten. Alle pracht en praal van de Duomo in Sienna bekeken en het palio-plein. Onvoorstelbaar wat dit gekost moet hebben, alles betaald door het kerkvolk en de vele pelgrims.
Gelukkig doen de benen het nog goed. Geen blaren dus. Maar na 31 km klimmen en dalen kun je wel goed moe zijn. Daar helpt geen pizza voor. Soms is het afzien maar het blijft mooi. Morgen weer verder lopen.
Voor nu: Gootgoan.